YAŞASIN ARTIK TEMİZLİK FALAN YOK

Temizlik konusu hep kafamı karıştırmıştır. Bir türlü ölçüyü tutturamadığımı düşünürüm, 1994 yılından beri kendime ait bir evim var e haliyle temizlik yapmak da bana ait. Annem ile yaşarken çok rahattım, çamaşırlarımı annem yıkar ,ortak yaşadığımız alanları o temizlerdi falan sadece kişisel temizliğime dikkat ederdim. Kendi evim olduktan sonra önceleri nasıl temizlik yapmam gerektiğini pek bilemedim ama sonra sonra kendime göre bir düzen oturttum.Tabi öyle süper titiz, temiz olamadım. Hatta eşimle sevgili olduğumuz zamanlarda toz almam konusunda sık sık uyarırdı beni.(Eşim düzen adamıdır). Ben düzeni değil ama , temiz olmayı severim(Gerçi yapmakta zorlanıyorum ama). Dolap çekmecemelerim öyle kın gibi hiç olmadı,ütü masam her daim oturduğum odanın bir aksesuarı gibidir mesela hiç kaldırmam. Ütüden nefret ederken sadece havlu ve çorapları ütülemem onun dışında her şeyi ütülerim. Hele sözkonusu Denizimin eşyalarıysa daha çok dikkat ederim. Sürekli çamaşır makinasında çamaşır yıkarım(hatta makinamın adı Pertev, kendisini benim en iyi yardımcım ilan ettim)
Hafta sonu kombi bir program yapmışsam ver temizlik yapmazsam kendimi kötü hisserim falan filan işte.
Bütün bunları neden yazdım, bir arkadaşım aşağıda okuyacaklarınızı bir mail ile bana göndermiş ..........


Temizlik yapamadım diye vijdan yapmakta yoook:)))


HANIMLAR !!! Unutmayın... Bir toz tabakası, altındaki ahşabı korur.


'Bir ev mobilyaların üzerine 'seni seviyorum' yazabildiğinde gerçek bir ev olur .'


Yıllardır her hafta sonu, 'aman biri çıkıp geliverirse' diye en az sekiz saatimi her şeyin mükemmel görünmesine harcıyordum.


En sonunda anladım ki, hiç kimsenin çıkıp geldiği filan yok; hepsi dışarıda hayatlarını yaşayıp eğleniyorlar !




ŞİMDİ, insanlar ziyarete geldiğinde, kendimi evimin durumunu izah etmek zorunda hissetmiyorum;




İnsanlar, benim daha çok dışarda hayatımı yaşarken ve eğlenirken ne yaptığımla ilgililer.


Bunu hala keşfedemediyseniz, lütfen tavsiyelerime kulak verin.


Hayat kısa, tadını çıkarın !


Mecbur hissediyorsanız temizlik yapın .......


ama onun yerine bir resim yapmak, bir mektup yazmak daha iyi değil mi, kurabiye ya da bir kek pişirmek, bir tohum ekmek toprağa, istemek ve gereksinim duymak arasındaki farkı keşfetmek ?




Mecbur hissediyorsanız temizlik yapın, ama bilin ki çok zamanımız yok . . . .


içilecek bir kahveyle, yüzülecek bir nehir, tırmanılacak bir dağ, dinlecenek bir müzik, okunacak bir kitap, dedikodu yapılacak arkadaşlar, sürdürülecek bir hayat .


Mecbur hissediyorsanız temizlik yapın,


ama bilin ki dünya gözlerinizi kamaştıracak güneşle dışarıda, saçlarınızın arasında gezecek rüzgarla, karla, sizi ıslatacak yağmurla... Bu gün bir daha yaşanmayacak.


Mecbur hissediyorsanız temizlik yapın , ama hep aklınızda bulunsun, yaşlılık bir gün gelecek ve bu çok da hoşunuza gitmeyecek . . .




Ve bir gün bu dünyadan gittiğinizde - ki hepimiz mecbur gideceğiz - geride daha çok toz bırakacağız !


Topladıklarınız değil, nasıl bir yaşam yaşadığınıza dair dağıtabildiklerinizdir hayat...