BİR GEÇSE ŞU YAZ

Ben bütün mevsimleri severim, kışın hafta sonları dağda yürümeyi , baharda doğayı gözlemlemeyi , sonbaharın insanı ürperten serinliğini , yazın hafta sonları sayfiyede olmayı yada evde temizlik yapmayı.

Bu yazı hiç sevemedim önce kızkardeş-görümcemin geçirdiği protez ameliyatı için 9 Eylül Hastanesinde karşıladık yazın ilk günlerini , sonra yeni eve taşınma telaşı derken, yazın son ayı için planlar sıkıştırmıştım
güzel arkadaş Meltem ile yazlıklarında kafa dinlemece, balık-rakı,sabah kahvaltı öncesi denize girme akabinde Ofis arkadaşı Mürvet ile annesinin yazlığında kapama yeme, bahçeden toplanan malzemelerle salata yapma, taraçadan yıldızları seyretme falan filan diye.
E dedi hayat bana bu sene bunlara ara vermelisin , belkide bundan sonraki yazlar , kışlar, sonbaharlar ve de ilkbaharlar içinde planlarını yaparken olmayabilir demelisin sen artık orta yaşlı bir kadınsın çevrendeki değer verdiğin insanlar da yaşını başını alıyor.
Annem 02 Ağustos günü kalp krizi geçirdi. Ambulans ile Devlet Hastanesine giderken toplandık 3 kız kardeş,
(kardeşlik güzel birşey)  Salı günü yapılan Anjiyo sonucu kalpte 3 ana damar tıkalı. Direk By-pass yapılması gerektiğini söyledi DR yoksa kalbi fazla dayanmaz dedi. Annem By-pass olursam asıl o zaman ölürüm dedi, kalbimi açarsanız. Krize neden olan damara balonla stend takıldı,diğer iki damara yapılamıyormuş damar çok sıkışıkmış. DR yaşam şeklini değiştirirse (çook kilolu) , kendine dikkat ederse bir şansı olacağını söylüyor.
Şu anda dinlenmede , diyet yapmakta , 18 yaşındaki kız kardeşime "ben senin çocuklarına bakacağım daha diyor" Bizde böyle olmasını istiyoruz. Biraz kendisine gelsin , farklı DR ve hastaneye götüreceğiz.

Ben şu 2010 yazının bitmesini bekliyorum sabırsızlıkla , nasılsa bütün suçu onun üstüne atmak kolay geliyor.
Ama hayat devam ediyor , 5 Ağustos evlilik yıldönümüz. Ben hersene 5 Ağustos ta gelinliğimi sandıktan çıkarıp bakarım. Bu sene yine ritüeli tekrarladım bir gün gecikmeyle .

Deniz ne yapmış peki buyrun aşağıya bakın