okuduğum kitap budur. bitmedi 200 lü sayfalarındayım. Ahmet Ümit ile ilk Bab-ı Esrar ile tanışıp , tanışıklığı samimi olma raddesine getirdim. Okumadığım bir kaç kitabı kaldı , onlarıda vakti geldikçe okuyorum. Son kitabı çıktığında çok heyacanlandım . Eşim sürpriz yapıp hem bu kitabı, hem Haruki Murakami' nin 1Q84
kitabını almış. Murakami için biraz bekleyeceğim , yarım kitaplarım . ruh durumum bla bla .
Hadi dedim Sultanı Öldürmek'le başlayalım, yok anam okuyorum da sadece okumayı sevdiğimden , nasıl bir karakter yaratmışsa Sn. Ümit, sıkıyor insanı, üstelik bir parmak bal çalar gibi 2 satırda Komiser Nevzat'ı es geçiyor. Ama bitecek biliyorum, hızı her zamanki okuma hızımdan biraz daha uzun sürecek.
Dün sabah işe gelirken bir afis çarptı gözüme " yazarlar İzmir için okuyor" Konak Belediyesi'nin etkinliği 16 Mayıs saat 18.00 'de. Üstelik evimin çok yakınındaki bir Kültür Merkezinde saat 18.00 işten çıkma saatim ama dedim ki kalabalık falansa ayakta dinlerim . 18.15 de Kültür Merkezindeydim , başlamış söyleşi ve hiç kalabalık değildi , hatta en önde oturdum.
Ahmet Ümit'i canlı görmekten hoşlandım. Sıradan , komik , samimi görünmekte. Söyleşi yaklaşık 1 saat kadar sürdü. Kitaplarını imzalamaya başladı. ben de sıraya girdim.
Sıra bana geldi ki
muhabbete başladım (severim konuşmayı ben)
Benim için kitaplarınızı sıralarsam , 1. sıraya bab-ı esrar'yerleştiririm 2. sıraya İstanbul Hatırasını ama bu kitap sanıyorum sıranın çok altında olacak dedim kendisine (valla dangalak desin isterse). Karakteriniz çok sünepe olduğu için kitabı sevmedim , dedim mi dedim.
Artık okuyucusunu kırmasın mı , kibarlığı elden bırakmamak için mi bilmiyorum , kocaman gülümseyerek
bakış açısı ve zevk meselesi gibi bir şeyler geveledi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder