AKLINLA SAVAŞ

Dün belediye otobüsünde akşam saatleri eve dönerken bir ardebe çıktı . Metro sistemini oluşturmaya çalıştığından beri İzmir Büyükşehir Belediyesi otobüsler konusunda  zorlanıyor. Tatillerinde bitiyor olması
otobüslerin sabah ve akşam saatlerinde çok dolu olmasına neden oluyor. Ben neredeyse ilk duraktan biniyorum otobüse haliyle boş yer oluyor ve oturarak gidiyorum ancak benim bindiğim duraktan 3 durak sonra ayakta bile yer kalmıyor ki sonrası çok uzun bir güzergah.
Neyse bindim akşam otobüse bir durak sonra arkamda (torun - dede olduklarını zannettiğim belki de baba kız) küçük kız 1 ile başlayan plakaları soruyor
Beyfendi (gerçek anlamda) yanıtlıyor sırayla bu arada gittikleri şehirleri , anılarını küçük notlar halinde anlatıyor küçük kıza
55'e geldiklerinde Samsun diyor beyfendi küçük kız sabırsız 56 'ya geçmek istiyor ama beyfendi bir dakika diyor neresiydi Samsun hani diyor 19 Mayıs Bayramı diyor , Atatürk diyor bende dönüp gülümsüyorum ve benim onu takdir ettiğimi gözlerimde görüyor beyfendi.
Bu sırada durakta bekleyen herkes evine gitmek için hababam otobüse binmeye çalışıyor, balık istifi olma durumunu bile aşıyoruz.
E doğal olarak insanlar sinirleniyor , binmeye çalışanla arkada sıkışanlar arasında söz düellası başlıyor.
Arkada sıkışan , önde binmeye çalışana nereye gideceğim daha diyor, öndeki ben neyapayım eve gitmek istiyorum derken. Arkadaki;
Git diyor belediyeye otur Aziz Başkanın koltuğuna derdini anlatmadan inme diyor.
Bu arada her kafadan ses çıkıyor, insanlar sinirli bir kadın bağırıyor bu ülkede her gün şehit veriyoruz sizinse uğraştığınız şeyler nedir  diyor.
Yok yok her kafadan ses çıkarken yaşlı bir amca önce söyle diyor da kadın sinirleniyor "verin oylarınızı a.k.p ye bak nasıl düzeliyor" sonrası dediğim gibi kaos , şehitler....
Ben artık kalkmaya hazırlanıyorum , kapıya doğru yanaşıyorum 6- 7 yaşlatına bir çocuk tutunmaya çalışırken benim bluzumden tutuyor hiç rahatsız olmuyorum elinden tutarak düzgün bir yere tutunmasını sağlıyorum.
Bana dönüp diyorki neden "insanlar birbiyle savaşmak için silaha gerek duyuyor , akıl ile savaşmaları daha iyi olmazmı"
Gözlerim doluyor bende cevap veriyorum, yüksek sesle herkesin duyacağı gibi
"Ah be evladım aklımızla savaşmayı bilseydik , burada bu otobüste boş konuşmalarla birbirimize bağırıp durmazdık"


Bir gün ulusu sizin gibi beni anlamış gençliğe bırakacağımdan çok memnun ve mesudum.
Mustafa Kemal ATATÜRK